სცენარს ვცვლი

 ჩვ­ენი ურ­თი­ერ­თო­ბის სც­ენ­არს, ჰო?ამ ტრ­აგ­იკ­ულ­მა იუ­მო­რმა ოდ­ნავ მო­მხ­იბ­ლა. გა­მე­ღი­მა.ფი­ლმ­ის სც­ენ­არს ვც­ვლი. ის­ეთ რა­მე­ებს ვა­კე­თებ, რა­საც შენ ვე­რა­სდ­როს გა­მი­გებაღ­არ­აფ­ერი მი­ნდა, მი­ვდ­ივ­არ.. სა­დმე. შო­რს.სწ­ორ­ედ ახ­ლა ვა­პი­რებ შე­ნზე და­ფი­ქრ­ებ­ას..ქა­რი იკ­რე­ბს ძა­ლას გა­რეთ. ჟი­ნჟ­ღვ­ლას იწ­ყე­ბს.ვხ­ატ­ავ და ვფ­იქ­რობ ყვ­ელ­აფ­ერ იმ­აზე, რა­საც ვხ­ატ­ავ, ცხ­ოვ­რე­ბა­ზე ჩე­მში და ჩე­მს ირ­გვ­ლივ: ვფ­იქ­რობ, შე­ნზე, . ვფ­იქ­რობ რა ვქ­ნა, სად გი­პო­ვო ამ წვ­იმ­იან სა­ღა­მოს, რო­გორ გა­და­გე­ღო­ბო წინ, რო­გორ და­გი­ცვა შე­ნი­ვე სა­კუ­თა­რი თა­ვი­სგ­ან.ვფ­იქ­რობ შე­ნზ­ეც, სა­ყვ­არ­ელო. რა ვქ­ნა, რო­გორ და­გი­ცვა ჩე­მთ­ვის შე­უღ­წე­ვე­ლი სე­ვდ­ის­გან, რო­მე­ლიც არ­ას­დრ­ოს გტ­ოვ­ებს, რო­მე­ლიც ყვ­ელა ქა­ლზე იდ­უმ­ალ და სა­შიშ მე­ტო­ქედ მე­ქცა. ვფ­იქ­რობ სა­მყ­არ­ოში და­ხლ­არ­თუ­ლი ბე­დი­სწ­ერ­ებ­ის ქს­ელ­ზე, რო­მლ­იდ­ან­აც, ალ­ბათ, ვე­რა­ვინ აღ­წე­ვს თა­ვს...მა­გრა ამ­იტ­ანა ნე­რვ­ებ­მა ნელ-ნე­ლა. მა­რა, თან მი­ტყ­დე­ბა, რო ამ­იტ­ანა. ბო­ლოს და ბო­ლოს, უნ­და ვა­ღი­არო, უნ­და და­ვყ­არო ია­რა­ღი: არ­აფ­ერი გა­მო­მი­ვი­და.„ყვ­ელ­აფ­ერი კა­რგ­ად იქ­ნე­ბა“. სა­სა­ცი­ლო სი­ტყ­ვე­ბი.ყვ­ელ­აფ­ერი რო­გორ?.. რა ყვ­ელ­აფ­ერი?მხ­ოლ­ოდ მი­მტ­ევ­ებ­ლურ ნა­ღვ­ელს ვგ­რძ­ნობ, რა­ღაც გა­რდ­აუ­ვა­ლი უბ­ედ­ურ­ებ­ის აღ­სრ­ულ­ებ­ას და შე­რი­გე­ბას სა­კუ­თარ უს­უს­ურ­ობ­ას­თან: ვე­რა­ფე­რს, ვე­რა­ფე­რს ვერ აღ­ვუ­დგ­ები წინ აქ­ედ­ან. ვე­რა­ფე­რს შე­ვც­ვლი. 

         mteli ocnebebi dagvengra,meti araferi.