მაპატიე ბლოგო,რომ ყოველი ტკივილის და წუხილის დროს გიხსენებ.
მაპატიე,რომ შენზე ხელი ავიღე.მგონი დაგიბრუნდი.
მაპატიე,რომ შეგპირდი და ვერ აგისრულე,სიტყვა გაგიტეხე.
უშენოდ იმდენი რამ მოხდა,ჰაერი გამკვრივდა,სული მეხუთება......
ადგილს ვერ ვპოულობ,არსებობა აღარ მინდა.არ მინდა 5 კაცს ვახარებდე და ათსჯერ 5ს ჩემი ბედი არ ადარდებდეს (ვგულისხმობ ხალხს ვინც მე მადარდებს).....
წერტილის დასმა შემზიზღდა,ვეღარ ვგებულობ სად უნდა დავსვა......
გამიგებ ვიცი ბლოგო,შენ ყველაზე მეტად გესმის ჩემი.ის ყველაზე კარგია და ჩემთვის მინდა.......
No comments:
Post a Comment